Abstract
Ushbu maqolada distopik adabiyotning mohiyati va u orqali jamiyatdagi senzura, nazorat hamda inson erkinligi masalalarining aks etishi tahlil qilinadi. Tadqiqot markazida Rey Bredberining Farengeyt 451 asari va uning o‘zbek tiliga tarjimasi turadi. Asarda fikr erkinligining yo‘qolishi, insoniy qadriyatlarning so‘nishi va bilimning xavf sifatida talqin etilishi kabi g‘oyalar yoritiladi. Maqolada tarjima jarayoni faqat til o‘zgarishi emas, balki madaniy va mafkuraviy qatlamlarning qayta talqin qilinishini ham o‘z ichiga olishi ta’kidlanadi. Nida (1964) ning ekvivalentlik nazariyasi, Venuti (1995) ning tarjimon strategiyalari hamda Booker (1994) tomonidan ilgari surilgan distopik adabiyot tahlili asosida asliyat va tarjima matnlari o‘rtasidagi lingvistik va stilistik tafovutlar tahlil qilinadi.
References
1. Booker, M. K. (1994). The dystopian impulse in modern literature: Fiction as social criticism. Greenwood Press.
2. Mahmadiyor Asadov. (2025). A Brief Review Of Vilen Komissarov’s Theory Of Equivalence. International Journal Of Literature And Languages, 5(12), 86–89.
3. Bradbury, R. (1953). Fahrenheit 451. Ballantine Books.
4. Claeys, G. (2017). Dystopia: A natural history. Oxford University Press.
5. Newmark, P. (1988). A textbook of translation. Prentice Hall.
6. Rashidova, N. (2020). THE ARABIC LOANWORDS IN EDUCATION TERMINOLOGY: LINGUISTIC AND STATISTICAL ANALYSIS. The Light of Islam, 2020(4), 138-146.
7. Sargent, L. T. (1994). The three faces of utopianism revisited. Utopian Studies, 5(1), 1–37.
8. Seed, D. (2000). The flight from the good life? Fahrenheit 451 in the context of postwar American dystopias. In H. Bloom (Ed.), Ray Bradbury (pp. 89–108). Chelsea House.
9. Venuti, L. (1995). The translator‘s invisibility: A history of translation. Routledge.