Keywords
Abstract
Mazkur maqolada Avestoda olovning diniy va ma’naviy mohiyati, shuningdek, Markaziy Osiyo xalqlarining qadimiy marosimlari bilan bog‘liq etnografik izlari tahlil qilinadi. Maqolaning asosiy maqsadi — olov kultining diniy manbada qanday aks etgani va u qadimiy aholining urf-odatlari, dunyoqarashi hamda marosimlarida qanday rol o‘ynaganini aniqlashdir. Avesto nafaqat diniy, balki ijtimoiy-ma’naviy tafakkur yodgorligi sifatida ham o‘z davrining madaniy qadriyatlarini mujassam etgan asardir. Unda inson va tabiat o‘rtasidagi munosabat, xususan, olov, suv, shamol kabi tabiiy unsurlar ilohiylashtirilgan holda talqin etiladi. Shu jihatdan olov kulti qadimgi jamiyatning dunyoqarashi, urf-odatlari va marosimlarini o‘rganishda muhim etnografik manba bo‘lib xizmat qiladi.
References
1. Asqar Mahkam tarjimasi. Avesto tarixiy-adabiy yodgorlik. –Toshkent: Sharq, 2001. 369-bet
2. Boyce, M. Zoroastrians: Their Religious Beliefs and Practices. – London: Routledge, 1979.
3. Gnoli, G. Zoroaster’s Time and Homeland. – Naples: Istituto Universitario Orientale, 1980.
4. Hamidjon Homidiy. Avestodan Shohnomaga. –Toshkent: Sharq, 2007
5. G‘iyosov, R. Markaziy Osiyo xalqlari marosim madaniyati. – Toshkent: Fan, 2008.