Keywords
Abstract
Mazkur maqolada o‘zbek imo-ishora tilining boshqa tabiiy tillar kabi o‘ziga xos leksik va grammatik tuzilmalarga ega ekani, hamda uning so‘zlashuv nutqidan tubdan farq qilishi tahlil qilinadi. Barcha tillarda leksika va grammatika mavjud bo‘lsa-da, o‘zbek imo-ishora tilida har bir ishoraning konfiguratsiyasi, joylashuv nuqtasi va harakat yo‘nalishi muhim ahamiyatga ega. Ushbu omillardan birortasi o‘zgargan taqdirda, ishoraning ma’nosi ham o‘zgarishi mumkin. Shuningdek, maqolada eshitishida nuqsoni bo‘lgan shaxslarning muloqot jarayonida grammatik tuzilmalarning tutgan o‘rni va ahamiyati yoritib beriladi.
References
Axmedova, M. (2020). Imo-ishora tillarining lingvistik xususiyatlari. Toshkent: O‘zbekiston Milliy ensiklopediyasi nashriyoti.
2. Rasulov, A. (2018). O‘zbek tilshunosligida nogironlar uchun kommunikatsiya vositalari. “Til va adabiyot” jurnali, 2(45), 33–38.
3. Karimova, D. (2019). Imo-ishora tilining semantik tuzilishi. Samarqand davlat universiteti ilmiy to‘plami, 1(10), 25–30.
4. Qodirova, Z. (2021). Nogironlar uchun inkluziv ta’limda imo-ishora tilining roli. Toshkent: TDPU nashriyoti.
5. Sutton-Spence, R., & Woll, B. (1999). The Linguistics of British Sign Language: An Introduction. Cambridge University Press. (Nazariy asos sifatida)
6. UNESCO (2017). Sign Languages and the Human Rights of Deaf People. [PDF hisobot]
7. O‘zbekiston Respublikasi Sog‘liqni saqlash vazirligi. (2022). Eshitish nogironligi bo‘lgan shaxslar uchun kommunikatsiya vositalaridan foydalanish bo‘yicha qo‘llanma.