Abstract
Ushbu maqolada so‘z ma’nolarining vaqt o‘tishi bilan o‘zgarishiga sabab bo‘luvchi asosiy semantik jarayonlar — kengayish va torayish tahlil qilinadi. Tilning dinamik xususiyati, semantik evolyutsiyaning tarixiy va nazariy asoslari, shuningdek, bu jarayonlarning ijtimoiy, madaniy va texnologik omillar bilan aloqasi yoritiladi. O‘zbek va ingliz tillaridan keltirilgan misollar orqali semantik o‘zgarishning amaliy ko‘rinishlari ko‘rsatib beriladi. Tadqiqot tilning zamonaviy ehtiyojlarga moslashuvchanligi va tarixiy taraqqiyot bilan uzviy bog‘liqligini asoslaydi.
References
1. Paul, H. (1891). Principles of the History of Language. London; New York: Longmans, Green.
2. Saussure, F. de. (1959). Course in General Linguistics. New York: The Philosophical Library.
3. Traugott, E. C., & Dasher, R. B. (2002). Regularity in Semantic Change. Cambridge: Cambridge University Press.
4. Tursunov, U., Muxtorov, J., & Rahmatullayev, Sh. (1992). Hozirgi o'zbek adabiy tili. Toshkent: Oʻzbekiston.
5. Ullmann, S. (1962). Semantics: An Introduction to the Science of Meaning. Basil Blackwell.