Keywords
Abstract
Ushbu maqolada qadimiy O‘rta Osiyo xalqlarining tabiat bilan uyg‘un yashash madaniyati va ekologik bilimlari tahlil qilinadi. Unda ajdodlarimizning atrof-muhitni asrash borasidagi qarashlari, urf-odatlari va amaliy faoliyatlari bugungi ekologik muammolarni hal etishda qanday ahamiyatga ega ekani yoritilgan. Qariyz tizimi, yerga g‘amxo‘rlik, suv resurslarini adolatli taqsimlash, kompost va tabiiy o‘g‘itlardan foydalanish, yaylovlardan oqilona foydalanish, o‘rmon va yovvoyi hayvonlarni muhofaza qilish kabi qadimiy tajribalar zamonaviy ekologik barqarorlikka xizmat qiluvchi tamoyillar sifatida ko‘rsatilgan. Maqola, shuningdek, chiqindilardan qayta foydalanish, tabiiy materiallarga asoslangan hunarmandchilik, iqlimga mos yashash tarzi va ekologik tarbiyaning erta yoshdan boshlanishi kabi jihatlarni ham qamrab oladi. Maqolada qadimiy tajribalarni bugungi ekologik siyosat va amaliyotda tatbiq etish zarurligini asoslaydi.
References
1. Bartold V.V. "Turkiston down to the Mongol invasion" // Cambridge University Press, 1968.
2. Iskhakov M.M. "O'rta Osiyoda suv xo'jaligi tarixi" // Toshkent: Fan, 1987.
3. Karimov I.A. "O'zbekiston taraqqiyotining besh yillik istiqboli" // Toshkent: O'zbekiston, 2017.
4. Masson V.M. "Drevnie tsivilizatsii Vostoka i stepnoy mir" // Sankt-Peterburg: Evropeyskiy dom, 2001.
5. Murodov O. "Qadimiy O'rta Osiyoda dehqonchilik madaniyati" // Toshkent: Sharq, 2005.
6. Nazarov A.N. "Ekologiya va etnografiya" // Toshkent: Universitet, 2010.
7. Rtveladze E.V. "Tsivilizatsii, gosudarstva, kultury Tsentralnoy Azii" // Toshkent: SMI-ASIA, 2008.
8. Saidov A.X. "O'rta Osiyoda an'anaviy suv xo'jaligi" // Samarqand: SamDU, 2015.
9. Tolstov S.P. "Drevniy Xorezm" // Moskva: Izdatelstvo MGU, 1948.
10. Yusupov E.Yu. "Tabiat muhofazasi: tarix va hozirgi zamon" // Toshkent: Mehnat, 2019.