Keywords
Abstract
Tezis o‘zbek va hind kino maktablari misolida realizmga asoslangan kuzatuvchan tasvir bilan lirizmga xos ekspressiv ifoda vositalarining sintezi tahlil qilinadi. Sokin dramatizm, tabiiy yorug‘lik, statik rakurslar va psixologik chuqurlik hamda rang-baranglik, dinamik kamera harakati, ekspressiv yorug‘lik va hissiyotlarning tashqi ko‘rinishdagi kuchli teatralizatsiyasi bilan solishtiriladi. Mazkur yondashuv operatorlik san’atida realizm va lirik ifoda o‘rtasidagi chegaralarni kengaytirib, hissiy dramatizmni yanada chuqurroq vizual talqin qilish imkoniyatlarini ko‘rsatadi.
References
1. Базен А. Что такое кино? – М.: Искусство, 1972. – 382 с
2. Эйзенштейн С. Изобранные произведения. В 6-и томах. – М.: Искусство, 1964 – 1971
3. Балаш Б Кино: Становление и сущность нового искусства. Пер.с нем. – М.:Прогресс, 1968. – 328 с
4. Adams P. Visionary Film: The American Avant-Garde, 1943-200. – New York.: Oxford university press, 2002. – 446 p
5. Bordwell D. Narration in the Fiction Film. – New York.: The University of Wisconsin press, 1985. – 359 p
6. Lotman J. Semiotics of Cinema. New York.: University of Michigan, 1981. – 106 p
7. Mulvey L. Visual Pleasure and Narrative Cinema. – New York.: Oxford university press, 1975. – 816 p
8. Alijonov, Husan. "The language of light: ravi varman’s cinematic signature." Multidisciplinary Journal of Science and Technology 5.4 (2025): 437-441
9. Arzikulov, Azizbek. "Kinooperatorning tasviriy yechim yaratishdagi o ‘ziga xosligini." Oriental Art and Culture 4.6 (2023): 193-199