Keywords
Abstract
Мақолада Мирзо Абдулқодир Бедил ижодига оид Садриддин Айний ва Иброҳим Мўъминов асарлари таҳлил қилинади. Ушбу тадқиқотда икки олимнинг Бедил ҳақидаги қарашлари, уларнинг қиёсий-фалсафий ёндашувлари ва Бедилнинг адабий ва фалсафий меросини талқин этишдаги аҳамияти кўриб чиқилади. Мақола Садриддин Айнийнинг Бедил ижодини миллий адабиёт ва маърифат контекстида қандай тарғиб қилгани, Иброҳим Мўъминовнинг эса Бедилнинг фалсафий ғояларини таҳлил қилишдаги илмий ютуқлари ва услубий жиҳатлари ҳақида маълумот беради. Тадқиқот натижасига кўра, ҳар икки олимнинг ёндошувлари Бедилшунослик соҳасидаги илмий мактабнинг ривожига ҳисса қўшгани аниқланади.
References
1. Айний, С. (1957). Эсдаликлар. – Душанбе: Давлат нашриёти.
2. Айний, С. (1960). Намунаи адабиёти тоҷик. – Душанбе: Ирфон нашриёти.
3. Мўъминов, И. (1985). Бедил ва фалсафа. – Тошкент: Фан нашриёти.
4. Бедил, А. (1989). Куллиёт. – Душанбе: Ирфон.
5. Ҳотамов, Н. (1983). Бедил ва маънавият масалалари. – Тошкент: Фан нашриёти.
6. Мирзоев, А. (2015). Садриддин Айний ва Бедил анъаналари. – Душанбе: Адиб.
7. Саидзода, М. (2019). Айний ва шарқ маърифатпарварлиги анъаналари. – Душанбе: Ирфон.